"კამერებში ჩანს, სად დებს ნივთებს, თუმცა იმ ადგილიდან მისი გამოსვლა აღარ ჩანს... იმედს ვებღაუჭებით" - რას ჰყვება დედა მოზარდზე, რომელსაც მთელი კვირაა ეძებენ

"დე­დას სუნ­თქვა, მე შენ არას­დროს განგსჯი, მე ყო­ველ­თვის მხო­ლოდ მო­გის­მენ და შენს გვერ­დით ვიქ­ნე­ბი, ჩემო სი­ცო­ცხლის ელექ­სი­რო და ბედ­ნი­ე­რე­ბავ, დეე, ჩემო გუ­ლის ნა­წი­ლო, მე­სამ­ყა­რო­ე­ბი და უსა­ზღვროდ, უკი­დე­გა­ნოდ მე­ნატ­რე­ბი...…გთხოვ, მოდი და ჩა­მე­ხუ­ტე, ჩემო სუნ­თქვა, იცი რო­გორ ენატ­რე­ბი შენს ძმებს, მა­მას და ყვე­ე­ლას. დე მჭირ­დე­ბი, მე­ნატ­რე­ბი, ყვე­ლას გვე­ნატ­რე­ბი" - ასე­თი ემო­ცი­უ­რი სი­ტყვე­ბით მი­მარ­თავს 14 წლის ალექ­სან­დრე მი­ქე­ლა­ძეს დედა, ნა­თია დი­აკ­ვნიშ­ვი­ლი და სა­ზო­გა­დო­ე­ბას შვი­ლის პოვ­ნა­ში დახ­მა­რე­ბას სთხოვს.

• სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის ცნო­ბი­ლია, მერ­ვე დღეა ბა­თუმ­ში და­კარ­გულ 14 წლის მო­ზარდს, ალექ­სან­დრე მი­ქე­ლა­ძეს ამ დრომ­დე უშე­დე­გოდ ეძე­ბენ.

ალექ­სან­დრე ბა­თუ­მის წმინ­და ან­დრია პირ­ველ­წო­დე­ბუ­ლის სა­ხე­ლო­ბის გიმ­ნა­ზი­ის მე­ცხრე კლა­სის მოს­წავ­ლეა. ბიჭი 16 იან­ვარს 22 სა­ა­თი­დან გა­უ­ჩი­ნარ­და და მას შემ­დეგ მო­ზარდს ყველ­გან ეძე­ბენ. ცნო­ბი­ლია მხო­ლოდ ის, რომ ბავ­შვის პი­რა­დი ნივ­თე­ბი და ტე­ლე­ფო­ნი ზღვის სა­ნა­პი­რო­ზე იპო­ვეს, კა­მე­რებ­ში ჩანს, რო­გორ დებს ალექ­სან­დრე სკამ­ზე ამ ნივ­თებს და მას შემ­დეგ კვა­ლი ქრე­ბა.

ოჯა­ხის წევ­რე­ბის თქმით, ალექ­სან­დრე იმ სა­ღა­მოს ინ­გლი­სუ­რის გაკ­ვე­თი­ლი­დან მარ­ტო გა­მო­ვი­და და მას შემ­დეგ და­ი­კარ­გა. საქ­მე­ში ბუ­ნებ­რი­ვია ჩარ­თუ­ლია პო­ლი­ცია, ჩარ­თუ­ლია სა­ნა­თე­სა­ვო, ყველ­გან ეძე­ბენ მო­ზარდს. პო­ლი­ცი­ა­ში იკი­თხე­ბი­ან ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვი­საც შე­ხე­ბა ჰქონ­და არას­რულ­წლო­ვან­თან, მაგ­რამ ჯერ­ჯე­რო­ბით არა­ნა­ი­რი ხელ­ჩა­სა­ჭი­დი არ ჩანს. ოჯა­ხი ყვე­ლა­ნა­ირ იმედს ებღა­უ­ჭე­ბა და მო­უთ­მენ­ლად ელო­დე­ბა შვი­ლის გა­მო­ჩე­ნას. ჩვენ და­ვუ­კავ­შირ­დით ალექ­სან­დრეს დე­დას, ნა­თია დი­აკ­ვნიშ­ვილს:

- ამ დრომ­დე არა­ფე­რი გვაქვს ხელ­ჩა­სა­ჭი­დი. ხელ­ჩა­სა­ჭიდს ვე­რა­ფერს ვპო­უ­ლობთ - ტე­ლე­ფო­ნი, ჩან­თა და ქურ­თუ­კი და­ტო­ვა ზღვის ნა­პი­რას, მეტი არა­ფე­რი ვი­ცით. ერ­თა­დერ­თი "ინ­სტაგ­რამ­ზე" აქვს სტა­ტუ­სად და­წე­რი­ლი სი­ტყვა თა­ვი­სუფ­ლე­ბა, მეტი არა­ფე­რი ვი­ცით. მის­თვის ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი დღე იყო, ვინც კი შეხ­ვდა იმ დღეს ყვე­ლა ამ­ბობს, რომ ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ალექ­სან­დრე იყო, არა­ნა­ი­რი აღელ­ვე­ბა, არა­ნა­ი­რი კონ­ფლიქ­ტი, არა­ფე­რი მსგავ­სი არ ყო­ფი­ლა. ზო­გა­დად ძა­ლი­ან თბი­ლი, იუ­მო­რის ძა­ლი­ან დიდი გრძნო­ბით სავ­სე ბი­ჭია. სა­მე­გობ­როს­თვის სა­სურ­ვე­ლი მე­გო­ბა­რი, ყვე­ლას უყ­ვარს ალექ­სან­დრე.

- შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ხომ არ ჰყავ­და, რა­ი­მე პრობ­ლე­მა ხომ არ ჰქონ­და?

- შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ჰყავ­და, მაგ­რამ და­შო­რე­ბუ­ლე­ბი იყ­ვნენ, ეს თემა არ არის. მას­წავ­ლე­ბელ­თან იყო იმ დღეს, შემ­დეგ კა­მე­რე­ბით ჩანს, რო­გორ დებს ქურ­თუკს, ჩან­თას, ტე­ლე­ფონს, მეტი არა­ფე­რი. სა­დაც დებს ეს ჩანს, მერე გა­მოს­ვლა იქი­დან არ ჩანს. ყველ­გან ვე­ძებთ, პო­ლი­ცია მუ­შა­ობს, აქ­ტი­უ­რად მიმ­დი­ნა­რე­ობს ძებ­ნა, ჩვენც აქ ვართ გვი­ა­ნო­ბამ­დე პო­ლი­ცი­ა­ში, მაგ­რამ ამ დრომ­დე არა­ნა­ი­რი ხელ­ჩა­სა­ჭი­დი არა­ფე­რი არ არის.

- რო­გორც ამ­ბო­ბენ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი სპორ­ტსმე­ნია

- საკ­მა­ოდ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი და კარგ გუნდშია, კარ­გად თა­მა­შობ­და, კარ­გი სპორ­ტსმე­ნია, ფეხ­ბურ­თე­ლი. ახლა იწყე­ბა ის აქ­ტი­უ­რი ასა­კი სპორ­ტუ­ლი კა­რი­ე­რის მხრივ. ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად ჰქონ­და, მე­გობ­რებს არა­ფე­რი შე­უ­ტყვი­ათ, ვი­ღა­ცა­ზე რომ ვთქვა კონ­ფლიქ­ტი ჰქონ­და ან რამე, მსგავ­სი არა­ფე­რია.

- ამ ასაკ­ში ახალ­გაზ­რდე­ბი ძა­ლი­ან მგრძნო­ბი­ა­რე­ე­ბი არი­ან, რა­მეს ხომ არ გა­ნიც­დი­და?

- ბუ­ნე­ბით არის ძა­ლი­ან საღი ბავ­შვი, ძა­ლი­ან ხა­ლა­სი, მე­გობ­რუ­ლი, არ არის ჩა­კე­ტი­ლი ბავ­შვი, ძა­ლი­ან აქ­ტი­უ­რი ბავ­შვია, რომ არი­ან ბავ­შვე­ბი ჩა­კე­ტი­ლე­ბი, მის სტი­ქი­ა­ში, ასე­თი არ არის. მარ­თლა არა­ფე­რი არ მაქვს ხელ­ჩა­სა­ჭი­დი, არ ვიცი რა ვი­ფიქ­რო, სა­ში­ნელ დღე­ში ვარ და ვფიქ­რობ, რომ ცუდს არა­ფერს გა­მი­კე­თებ­და. ძა­ლი­ან ვუყ­ვარ­ვარ, ჩვენ დედა- შვი­ლი არა, მე­გობ­რე­ბი ვართ. არა­ფე­რი მაქვს ხელ­ჩა­სა­ჭი­დი, არ ვიცი რა ვი­ფიქ­რო. მე თბი­ლის­ში ვი­ყა­ვი, წინა ღა­მეს ვე­სა­უბ­რე ჩვე­უ­ლებ­რივ. მას­თან ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად სა­ათ­ნა­ხე­ვა­რი ვი­სა­უბ­რე, ფო­ტო­ე­ბი ჩა­მიგ­დო, ვსა­უბ­რობ­დით, ვხარ­ხა­რებ­დით, ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ალექ­სან­დრე მე­ლა­პა­რა­კა.

- რო­გორც ვი­ცით, ალექ­სან­დრე მა­მას­თან იყო, მამა რას უყ­ვე­ბა?

- მა­მა­მი­სი სახ­ლში იყო, ამ­ბობს, ინ­გლი­სურ­ზე წას­ვლამ­დე შე­ვი­ხე­დე ოთახ­ში, იჯდა და მე­ცა­დი­ნე­ობ­დაო, ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი დღე იყო მთე­ლი დღე, სკო­ლი­დან მო­ვი­და, მერე ფეხ­ბურ­თი, მერე და­ი­ძი­ნა, მერე ინ­გლი­სუ­რი, ჩა­ვარ­დნა არ ჰქონ­და. ინ­გლი­სუ­რის მას­წავ­ლე­ბე­ლიც ამ­ბობს, რომ ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი დღე იყო და არა­ფე­რი გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი არ ხდე­ბო­დაო.

- ოჯახს მტე­რი ხომ არ ჰყავს, გა­ტა­ცე­ბას გა­მო­რი­ცხავთ?

- არა­ნა­ი­რი მტე­რი არ გვყო­ლია, ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ოჯა­ხი ვართ. კი ვართ ცალ- ცალ­კე ცოლ-ქმა­რი, მაგ­რამ მტე­რი არ გვყავს. მსგავ­სი არა­ფე­რი. სამი შვი­ლი გვყავს, 24 წლის, 18 წლის და 14 წლის არის ალექ­სან­დრე. ძმე­ბი ძა­ლი­ან ნერ­ვი­უ­ლო­ბენ.

P.S. გთხოვთ ნე­ბის­მი­ე­რი სა­ხის ინ­ფორ­მა­ცია მი­ა­წო­დოთ შე­სა­ბა­მის ორ­გა­ნოს, ან ოჯახს 555105500 ან 599 4511 22.