“ჩემი შვილი რომ გარდაიცვალა დაბადების დღეზე ვიყავი და არაფერი ვიცოდი… როდესაც გავიგე იცით რა გავაკეთე? – ნიკოლოზ წულუკიძის უმძიმესი აღიარება

ქალბატონი თამარის დაბადების დღეზე. როცა ვისხედით რესტორანში, თამარმა მკითხა, რაზე უნდა ვილაპარაკოთო.ერთხელ ჰქონდა ჩემთვის ასეთი რამ ნათქვამი,

როდესაც ექიმი გამოვიდა და მითხრა, თქვენი შვილი გარდაიცვალა, გავედი საავადმყოფოს დერეფანში და დავიწყე სარკის მოძებნა, რათა დამემახსოვრებინა ჩემი სახე, თეატრსა და კინოში თუ დამჭირდებოდა, ეს სახე დამახსოვრებული ყოფილიყოო. ეს, გარდა იმისა, რომქალბატონი თამარის საოცარ არტისტობაზე მეტყველებს, მეტყველებს კიდევ ბევრ სხვა რამეზე. ზუსტად ამ თემაზე ვლაპარაკობდით სამ მაისს, როდესაც ჩემს ოჯახში ეს ამბავი მომხდარი იყო და მე ჯერ კიდევ არ ვიცოდი… ამის გამოც ხართ ბევრისთვის მაგალითი – იმისთვის, რომ ახლა 93 წლის თამარა სხირტლაძე ისევ დადის რეპეტიციებზე და ისევ არის მაგალითი იმისა, როგორ შეიძლება, ადამიანმა დაიწყო ცხოვრება თავიდან ბევრჯერ და შენი დარდი არ მოახვიო არავის თავს…“